RYZYKO ZWIĄZANE Z NIEPOWODZENIEM LUB BŁĘDAMI W WYKRYWANIU RUI

Wykrywanie rui przy użyciu knura może być wyzwaniem dla hodowców i pracowników obsługi gospodarstwa hodowlanego:

• Zapewnienie każdej samicy wystarczająco długiego czasu ekspozycji na knura wymaga obecności zainteresowanych seksualnie samców. Jednak zmęczenie lub większe zainteresowanie paszą u knura może ograniczyć niezbędną stymulację seksualną.
• Młode knury mogą być niedostatecznie dojrzałe płciowo i nie wydzielać wystarczającej ilości feromonów.
• Starsze knury mogą być agresywne, co może być niebezpieczne dla hodowcy i pracowników obsługi.
• Ze względu na zasady bezpieczeństwa biologicznego knury używane do wykrywania rui mogą nie mieć wstępu w określonych miejscach na terenie gospodarstwa.
• Może zdarzyć się, że pojawią się problemy z dostępnością knura, na przykład z powodu chwilowego braku knurów w hodowli lub z powodu niefortunnej śmierci knura.

Powodzenie procedury wykrywania rui zależy w dużej mierze od umiejętności, wiedzy i doświadczenia hodowcy / pracownika obsługi.

Czynniki ryzyka, które mogą mieć wpływ na powodzenie tego procesu to m.in:

• Przestrzeganie dobrych praktyk, szczególnie w przypadku bardziej wymagających samic.
• Niektóre samice nie wykazują rui od razu przy pierwszym kontakcie wzrokowym i węchowym z knurem, co oznacza, że personel musi poświęcić więcej czasu na sprawdzenie, czy pojawiła się ruja.
• Konieczność przeprowadzania częstych kontroli rui przy i tak już napiętym harmonogramie pracy.
• Niedoświadczony personel lub rotacja personelu.